دکتر امین ناجی رئیس انجمن علمی مطالعات نهج‌البلاغه ایران در این نشست با اشاره به دایرشدن رشته‌های تخصصی نهج‌البلاغه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در برخی دانشگاه‌های کشور گفت: به نظر می‌رسد هم توجه به این مراکز علمی و هم استفاده از یافته‌ها، انتشارات و پژوهش‌های آنها می‌تواند بسیار اثربخش باشد.
وی افزود: پیشنهاد می‌کنم طرح «کتاب سال نهج‌البلاغه» که قبلاً یکبار اجرا شده بود، مجدداً با همکاری وزارت علوم و وزارت ارشاد احیا شود تا بهترین رساله‌ها و پایان‌نامه‌های حوزه نهج‌البلاغه در کشور شناسایی و تجلیل شوند. این اقدام می‌تواند به رشد فعالیت‌های پژوهشی در این حوزه کمک شایانی کند.
امین‌ناجی با تأکید بر تربیت مبلغان نهج‌البلاغه اظهار کرد: اگرچه فعالان بسیاری در جمع‌های مختلف رسمی و غیررسمی به ترویج نهج‌البلاغه می‌پردازند، اما متأسفانه شاهد آسیب‌های متعددی هستیم که ناشی از عدم اشراف کافی به کلیت و اجزای این کتاب ارزشمند است. این موضوع ضرورت تربیت مبلغان آگاه و مسلط به تمام ابعاد نهج‌البلاغه را بیش از پیش آشکار می‌کند. همچنین لازم است میان مؤسسات فعال در حوزه نهج‌البلاغه هماهنگی و هم‌افزایی بیشتری ایجاد شود تا از موازی‌کاری و تکرار فعالیت‌ها جلوگیری شود. شاید این مجموعه بتواند نقش هماهنگ‌کننده را در این زمینه ایفا کند. موضوع مخاطب‌شناسی در ترویج نهج‌البلاغه نیز حائز اهمیت است و باید برای گروه‌های مختلف مخاطبان(کودکان، بزرگسالان، مدیران و ...) برنامه‌های متناسب طراحی کنیم و همه را به یک چشم نبینیم. در این زمینه، تدوین سند ملی نهج‌البلاغه می‌تواند بسیار راهگشا باشد.
وی ادامه داد: باید توجه داشت که اگرچه قانون‌گذاری امری ضروری است، اما قانون آخرین راه حل است. آنچه واقعاً جامعه را اداره می‌کند، فرهنگ نهادینه شده در وجود افراد است. این نکته بر اهمیت کار هنری و رسانه‌ای در ترویج نهج‌البلاغه تأکید دارد. باید از تحریف و گزینش‌های نابجا در نهج‌البلاغه پرهیز کنیم. کار بزرگ سید رضی را نباید دستکاری کنیم. اگر لازم است گزینش‌هایی انجام دهیم، بهتر است با عناوین دیگری منتشر شوند، اما عنوان «نهج‌البلاغه» باید به همان شکل اصیل خود باقی بماند تا از بروز مشکلاتی که در گذشته برای متون دیگر پیش آمده، جلوگیری شود.